Πιο συγκεκριμένα, αν το φυτό ξηραίνει ή εμφανίζει μείωση της ζωτικότητάς του, κατά τον κ. Έξαρχο είναι πολύ χρήσιμη πληροφορία για τον γεωπόνο το αν το πρόβλημα αυτό εκδηλώθηκε κατά την τρέχουσα καλλιεργητική περίοδο ή εάν αποτελούσε χρόνιο φαινόμενο από προηγούμενα έτη. Σε πολλές περιπτώσεις οι ξηράνσεις φυτών μπορούν να ακολουθήσουν προοδευτική και χωρικά επεκτεινόμενη εξέλιξη, απειλώντας με μερική ή ακόμη και ολική απώλεια της φυτείας.
Για να πραγματοποιηθεί σωστά αυτή η ιχνηλασιμότητα, κατά τον κ. Έξαρχο η προτεινόμενη μεθοδολογία σήμανσης και παρατήρησης φυτών έχει ως στόχο την τεκμηριωμένη παρακολούθηση της εξέλιξης των συμπτωμάτων και είναι η εξής:
- Εντοπισμός των φυτών με μειωμένη ανάπτυξη ή εμφανή συμπτωματολογία.
- Σήμανση κάθε φυτού με κορδέλα υψηλής ορατότητας(π.χ. σαν αυτές που έχει η αστυνομία κόκκινες με άσπρες ρίγες) Φώτο1.
- Κωδικοποίηση της έντασης της προσβολής, δηλαδή ανάλογα με τον βαθμό του προβλήματος βάζουμε περισσότερες από μία κορδέλες. Έτσι τοποθετούμε μια κορδέλα σ’ ένα φυτό πού δεν πάει τόσο καλά… δύο κορδέλες σε ένα φυτό πού έχει αρκετά πιο έντονα συμπτώματα… και τρεις κορδέλες σε ένα φυτό πού είναι έτοιμο να ξεραθεί…
- Γράφουμε πάνω στη κάθε κορδέλα μ’ έναν ανεξίτηλο μαρκαδόρο την ημερομηνία της τοποθέτησης.
- Συνεχής παρακολούθηση των “σημειωμένων” φυτών για την εκτίμηση της πορείας και της ταχύτητας εξέλιξης του προβλήματος.
Πέρα από τον εντοπισμό της βασικής αιτίας των προβλημάτων εφόσον αξιολογηθεί σωστά σε συνδυασμό με άλλες πληροφορίες που αφορούν το κτήμα, η μέθοδος αυτής προειδοποιεί για το ποια φυτά είναι υγιή και ποια όχι τον χειμώνα, επιτρέποντας στον παραγωγό να γνωρίζει ποια είναι τα προβληματικά φυτά που θα πρέπει να κλαδεύονται τελευταία.