Όσον αφορά τη μονίλια (Monilia laxa), ο μύκητας διαχειμάζει στα έλκη, στους μουμιοποιημένους καρπούς και στους αποξηραμένους κλάδους. Η είσοδος του παθογόνου στο δέντρο γίνεται από οποιοδήποτε μέρος του άνθους και από τους καρπούς
Οι υψηλές σχετικές υγρασίες σε περιόδους βροχοπτώσεων την άνοιξη αποτελούν την πρωταρχική αιτία εμφάνισης έντονων συμπτωμάτων της ασθένειας. Οι χαμηλές θερμοκρασίες επιμηκύνουν τη διάρκεια της άνθησης και το χρονικό διάστημα που τα δέντρα είναι ευπαθή στις μολύνσεις.
Σχετικά με τα συμπτώματα, οι ειδικοί αναφέρουν νεκρώσεις και ξηράνεις ανθέων, κλαδίσκων, κλάδων, φύλλων, έλκη κλαδίσκων και κλάδων, καθώς και έκκριση κόμμεως επί των ελκών και των νεκρών κορυφών κλάδων και κλαδίσκων.
Για την καταπολέμηση της μονίλιας, οι γεωπόνοι προτείνουν στους καλλιεργητές τα εξής:
- Κλάδεμα και καταστροφή με φωτιά των προσβεβλημένων κλαδίσκων, κλάδων και μουμιοποιημένων καρπών του δένδρου.
- Για την προστασία της αμυγδαλιάς από τον μύκητα συνιστώνται ψεκασμοί σε τρία βλαστικά στάδια: με την έκπτυξη των οφθαλμών, στη ρόδινη κορυφή και κατά την πλήρη άνθηση. Επαναλαμβάνονται σε περιόδους χαμηλών θερμοκρασιών με παρατεταμένες βροχοπτώσεις που επιμηκύνουν την περίοδο της άνθησης.