Σύμφωνα με τους ερευνητές διασταύρωση αυτή φαίνεται να οδήγησε στη δημιουργία βολβών από τους οποίους κατάγονται οι χιλιάδες καλλιεργήσιμες ποικιλίες πατάτας συμπεριλαμβανομένου των 180 άγριων ειδών της.
Οι επιστήμονες γνώριζαν πως οι πατάτες σχετίζονταν με το είδος φυτών, Solanum etuberosum, τα οποία μοιάζουν φυσιολογικά με την πατάτα, αλλά δεν μπορούν να σχηματίσουν κονδύλους. Η γενετική είχε δείξει ότι οι πατάτες σχετίζονται στενά με τις τομάτες, όμως η επικρατέστερη άποψη ήταν ότι ήταν μακρινοί «συγγενείς» που είχαν παρόμοιους προγόνους. Και οι 3 καλλιέργειες ανήκουν στην οικογένεια Solanaceae, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και άλλα κοινά φυτά, όπως οι πιπεριές.
Για να λύσουν το μυστήριο της καταγωγής της πατάτας, οι επιστήμονες ανέλυσαν τα γονιδιώματα δεκάδων καλλιεργήσιμων ποικιλιών αλλά και άγριων ειδών του εν λόγω φυτού. Όλα τα είδη πατάτας, είχαν μια μικτή γονιδιωματική σύνθεση, με τις μισές περίπου γενετικές πληροφορίες τους να προέρχονται από την τομάτα και τις υπόλοιπες από τις πατάτες χωρίς σβώλους. Αυτό δείχνει κατά την βοτανολόγο στο Εθνικό Μουσείο Ιστορίας του Λονδίνου, Sandra Knapp, ότι οι πατάτες αποτελούν ένα μοναδικό υβρίδιο από τα δύο φυτά.
Πιο συγκεκριμένα, η έρευνα εστίασε στα γονίδια SP6A που προέρχονται από την τομάτα και στα IT1, τα οποία είναι απαραίτητα για τη διαμόρφωση των σβώλων και προέρχονται από τη γενεά S. etuberosum. Τα πειράματα έδειξαν ότι χωρίς το γονίδιο IT1 οι σβώλοι ήταν υπερβολικά μικροί, ενώ χωρίς το SP6A δεν σχηματίζονταν καθόλου.
Εντούτοις, η βιολόγος στο Κέντρο Ερευνών Αγροτικής Γονιδιωματικής στη Βαρκελώνη, Salome Prat, η οποία δεν συμμετείχε στην έρευνα, επεσήμανε ότι αυτό που δεν φαίνεται καθαρά στην έρευνα είναι πως η εν λόγω διασταύρωση οδήγησε στη δημιουργία των σημερινών ποικιλιών πατάτας. Παράλληλα, συμπλήρωσε ότι το γεγονός ότι τα γονίδια αυτά κληρονομήθηκαν μετά τη διασταύρωση δεν επαρκεί για να αποδειχθεί ότι οι σβώλοι σχηματίστηκαν αμέσως.
Τα τελευταία χρόνια η παρέμβαση του ανθρώπου για υψηλές αποδόσεις ή ανθεκτικότητα στα παθογόνα έχει περιορίσει την γονιδιωματική ποικιλομορφία των καλλιεργήσιμων ποικιλιών πατάτας, μειώνοντας την προσαρμοστικότητα τους και καθιστώντας τες ευαίσθητες σε υψηλές θερμοκρασίες, πλημμύρες και άλλους περιβαλλοντικούς παράγοντες.
Η εξακρίβωση της καταγωγής της πατάτας ανοίγει νέους δρόμους για να γίνει η πατάτα πιο ανθεκτική, με τους επιστήμονες να μπορούν να εντοπίσουν ωφέλιμα χαρακτηριστικά χαμένα στο χρόνο και να τα επαναφέρουν μέσω της γονιδιωματικής.