Ο γνωστός Βασίλης Έξαρχος Γεωπόνος ΑΠΘ με Master στην Αειφορική Γεωργία και Υποψήφιος Διδάκτωρ Εδαφολογίας, μετά την εκτενή αναφορά του σε δύο άρθρα για την λίπανση με τα ανόργανα λιπάσματα τώρα δίνει πολύτιμες γνώσεις και συμβουλές για την Οργανική Λίπανση του ακτινιδίου.
Σε ένα κτήμα το έδαφος έχει μια ποσότητα Οργανικού υλικού το οποίο αποτελείται τόσο από φυτικά όσο και από ζωικά υπολείμματα τα οποία βρίσκονται σε διαφορετικό βαθμό “αποικοδόμησης” από τους μικροοργανισμούς του εδάφους. Το τελικό προϊόν αυτής της διάσπασης είναι ένα υλικό που έχει τεράστια “αγρονομική” αξία για το έδαφος το οποίο ονομάζεται “Χούμος”.
Η Ελλάδα λόγω των κλιματολογικών συνθηκών κυρίως αλλά και της εντατικής καλλιέργειας, έχει χαμηλά ποσοστά Οργανικής ουσίας στο έδαφος (1%-3%). Τα οφέλη της Οργανικής Ουσίας ειδικά για την ακτινιδιά είναι τεράστια. Από αυτήν εξαρτώνται αρκετά κάποιες βασικές λειτουργίες για την ποσοτική και ποιοτική απόδοση του Ακτινιδίου οι οποίες είναι:
1) Η ισορροπημένη θρέψη του φυτού.
2) Η καλή Στράγγιση, και ο αερισμός του εδάφους το οποίο έχει σαν αποτέλεσμα την καλύτερη οξυγόνωση της ρίζας του φυτού με ότι αυτό συνεπάγεται για την ανάπτυξή του.
3) Την σταδιακή και ομαλή μεταφορά του νερού από το έδαφος στο φυτό.
Η Οργανική Λίπανση πρέπει να γίνεται παράλληλα με την Ανόργανη (Χημικά λιπάσματα), διότι έτσι έχουμε καλύτερα αποτελέσματα μιας και υπάρχει ένας είδος “ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ” μεταξύ των δύο με περισσότερα οφέλη για την Ακτινιδιά.
Τα Οργανικά λιπάσματα όταν είναι σε στερεή μορφή εφαρμόζονται κυρίως τέλος χειμώνα, με αρχές Άνοιξης και είναι τα εξής:
1) Η «κοπριά» η οποία πρέπει να είναι καλά «χωνεμένη» και να έχει χαμηλή αλατότητα. Η κοπριά εφαρμόζεται στα ακτινίδια είτε πριν την φύτευση είτε μετά, ανάλογα με την ηλικία του φυτού, περιμετρικά του «Λαιμού» και ο χρυσός κανόνας είναι…εφαρμογή κάθε χρόνο και από λίγο…
2) Η κοκοποιημένη «κουτσουλιά» η οποία προέρχεται από μονάδα επεξεργασίας που εφαρμόζει την Γιαπωνέζικη μέθοδο «ταχείας» ζύμωσης. Το προϊόν αυτό εκτός από οργανική ουσία περιέχει και λιπαντικές μονάδες (θρεπτικά στοιχεία) της τάξης 3 Άζωτο, 3 Φώσφορο, 3 Κάλλιο και ιχνοστοιχεία τα οποία όλα όμως αυτά βρίσκονται σε οργανικά (χηλικά) μόρια. Με τον τρόπο αυτό τα στοιχεία αυτά έχουν τεράστια «αγρονομική» αξία για το φυτό της Ακτινιδιάς. Ουσιαστικά ο λόγος είναι ότι είναι «προστατευμένα» στα Οργανικά μόρια με αποτέλεσμα να μην χάνονται και να μην δεν δεσμεύονται και να είναι έτσι «διαθέσιμα» σταδιακά στο φυτό όπως ακριβώς λειτουργούν και τα λιπάσματα «βραδείας» αποδέσμευσης.
3) Το «κομπόστ» το οποίο όμως και αυτό πρέπει να προέρχεται από οργανωμένη μονάδα η οποία τηρεί όλους τους κανόνες της σωστής «κομποστο-ποίησης» και να χρησιμοποιεί μητρικό υλικό το οποίο δεν έχει τοξικές ουσίες και «βαρέα» μέταλλα.
4) Η «χλωρά» λίπανση με βαθύριζα φυτά όπως είναι ο βίκος και το τριφύλλι τα οποία ως γνωστόν έχουν και το παράλληλο πλεονέκτημα ότι κάνουν και Αζωτοδέσμευση.
5) Την «Τύρφη» Βαλτικής η οποία ανήκει στις «Ινώδεις»Τύρφες με τεράστια οφέλη για τα ακτινίδια. Η Τύρφη εφαρμόζεται περιμετρικά του «λαιμού» του φυτού, περισσότερες όμως λεπτομέρειες θα δοθούνε την επόμενη εβδομάδα μιας και θα είναι το αντικείμενο του επόμενου άρθρου.
Είναι σίγουρο ότι η οργανική ουσία του εδάφους είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει… Σκοπός μας όμως είναι με τα προϊόντα αυτά…στις πολυετείς καλλιέργειες που ανήκουν και τα ακτινίδια, να κάνουμε ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΗ ΚΑΙ ΤΟΠΙΚΗ ΑΝΑΠΛΑΣΗ στο σημείο που βρίσκεται το μεγαλύτερο μέρος της ρίζας του φυτού…
Στην συζήτηση αυτή δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε και στα υγρά οργανικά λιπάσματα.
Τα υγρά αυτά είναι «αποστάγματα» οργανικών υλικών (κυρίως από φύκη) και εφαρμόζονται με τον Υδρολιπαντήρα σε συνδυασμό με ανόργανα κρυσταλλικά (Υδατοδιαλυτά) λιπάσματα.
