του Γιάννη Ρούπα
Σχήµα ψαροκόκκαλο µεταξύ των κλάδων
Έπειτα από το πέρας της τετραετίας µετά την εγκατάσταση, οπότε και συνήθως εφαρµόζεται αποκλειστικά κλάδεµα διαµόρφωσης στο νεαρό δέντρο, οι καλλιεργητές καλούνται να παρέµβουν περιορισµένα σε ετήσια βάση ώστε να διασφαλίσουν τη διατήρηση της ισορροπίας µεταξύ βλάστησης-καρποφορίας, τη ρύθµιση του αριθµού και θέσης των καρποφόρων οργάνων, την αφαίρεση ξηρών ή άρρωστων τµηµάτων και τέλος στη βελτίωση του αερισµού και φωτισµού της κόµης.
Υπενθυµίζεται πως στην ακτινιδιά, τα καρποφόρα όργανα δεν είναι µόνιµα, αλλά το δέντρο καρποφορεί σε βλαστούς του ίδιου έτους, που προέρχονται από κληµατίδες (καρποφόρες κεφαλές) του προηγούµενου. Οι καρποί παράγονται από τους 3-5 οφθαλµούς στη βάση της κληµατίδας και ο παραγωγός µπορεί να επιλέξει να εφαρµόσει µακρό, µέτριο ή βραχύ κλάδεµα µε βάση των αριθµό των οφθαλµών που θα αφήσει στην κληµατίδα, ανάλογα πάντα µε τις απαιτήσεις της καλλιεργούµενης ποικιλίας και της ζωηρότητάς της. Εν τέλει, σε ένα πλήρες ανεπτυγµένο φυτό και ανάλογα µε τη ζωηρότητά του κατά το χειµερινό κλάδεµα αφήνονται συνήθως 15-20 βέργες παραγωγής. Μετά το πέρας του κλαδέµατος, προτείνεται ψεκασµός µε χαλκό για να αποφευχθούν τυχόν µολύνσεις.
Προσοχή στην επάρκεια χλωρίου
Αρχής γενοµένης από τα τέλη Ιανουαρίου και ανάλογα µε τις µετεωρολογικές συνθήκες, συνιστάται να ξεκινά η εφαρµογή της βασικής λίπανσης στην ακτινιδιά. Σηµειώνεται ότι το δέντρο είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στις τροφοπενίες που µπορούν να προκαλέσουν µεγάλες αυξοµειώσεις στην παραγωγή. Για να µεγιστοποιηθεί το παραγωγικό δυναµικό του δέντρου χρειάζεται να προσληφθούν σε ικανοποιητικές ποσότητες ακόµη και χηµικά στοιχεία, που είναι τοξικά για άλλα είδη φυλλοβόλων δέντρων, όπως το χλώριο.
