Στηρίζοντας την εκτίμησή του σε επιστημονικά δεδομένα, ο κ. Έξαρχος επισημαίνει τους εξής λόγους:
- Το ακτινίδιο καταλαμβάνει μόλις το 0,4%της παγκόσμιας παραγωγής οπωροφόρωνέναντι του 21% των εσπεριδοειδών, γεγονός που υποδηλώνει σημαντική αναπτυξιακή προοπτική του φρούτου.
- Σύγχρονες έρευνες στον τομέα της υγείας κατατάσσουν το ακτινίδιο ως σημαντική υπερτροφή (superfood), λόγω των πολλαπλών ευεργετικών επιδράσεών του στην ανθρώπινη υγεία.
- Το φυτό παρουσιάζει φυσική ανθεκτικότητα σε εχθρούς και ασθένειες, με αποτέλεσμα τη μειωμένη ανάγκη χρήσης φυτοπροστατευτικών προϊόντων σε σύγκριση με άλλα οπωροφόρα. Αυτό προσδιορίζει για το φρούτο χαμηλό αποτύπωμα σε φυτοφάρμακα και ότι θετικό συνεπάγεται αυτό για την υγεία του καταναλωτή.
- Το ακτινίδιο διατηρείται σε ψυκτικές συνθήκες για μεγάλα χρονικά διαστήματα, πιθανώς έως και έξι μήνες, χωρίς σημαντική απώλεια ποιότητας, σε αντίθεση με άλλα φρούτα που εμφανίζουν αλλοιώσεις.
- Διακρίνεται για την ευχάριστη αρωματική και δροσερή γλυκόξινη γεύση του, η οποία ικανοποιεί ακόμα και τους πιο απαιτητικούς καταναλωτές.
- Σε παγκόσμιο επίπεδο, παρατηρείται η τάση αντικατάστασης των πράσινων ακτινιδίων με κίτρινα λόγω της καλύτερης προσαρμογής των κίτρινων στις συνθήκες της κλιματικής αλλαγής. Αυτό αναμένεται να δημιουργήσει σταδιακή έλλειψη πράσινων ακτινιδίων, θέτοντας σε ανοδική τροχιά την τιμή τους.
Πρέπει να σημειωθεί ότι το πράσινο ακτινίδιο διατηρεί το δικό του καταναλωτικό κοινό και δεν θα επηρεαστεί ιδιαίτερα από την επέκταση του κίτρινου ακτινιδίου. Το κίτρινο ακτινίδιο σύμφωνα πάντα με τον κ. Έξαρχο,θα δημιουργήσει δικό του ανεξάρτητο καταναλωτικό κοινό λόγω της τελείως διαφορετικής γεύσης του (γλυκιά γεύση).
Ωστόσο, ο κ. Έξαρχος εκφράζει ανησυχία για τη μελλοντική ποιότητα και τη στρεμματική απόδοση των κτημάτων, λόγω της κλιματικής αλλαγής που επηρεάζει άμεσα το φυτό, της εξάπλωσης νέων φυτοπαθολογικών προβλημάτων όπως για παράδειγμα η Ίσκα, καθώς και της εντατικής καλλιέργειας που εφαρμόζουν οι Έλληνες αγρότες, η οποία οδηγεί σε δομική υποβάθμιση και μείωση της γονιμότητας των εδαφών
Τέλος, ο κ. Έξαρχος τονίζει ότι θα απαιτούνται λιγότερα σκευάσματα θρέψης και ανάπτυξης (λιπάσματα) στα οποία τις περισσότερες φορές τα τελευταία χρόνια έχει γίνει υπερδοσολογία αλλά περισσότερες αειφορικές και σωστές καλλιεργητικές φροντίδες. Έτσι, για παράδειγμα θα χρειαστεί καλύτερη άρδευση, ορθολογική λίπανση με πολλαπλές εφαρμογές , έγκαιρο αραίωμα, σωστό δέσιμο βραχιώνων, καλό χειμερινό και καλοκαιρινό κλάδεμα, έγκαιρη φυτοπροστασία, μειωμένα “πατήματα” με τα μηχανήματα στο χωράφι, εφαρμογή ρίπερ την κατάλληλη εποχή, χλωροκοπή και αποφυγή ζιζανιοκτονίας, κ.α.
